Na een paar intense dagen in Cairo (lees hier deel 1 van onze Egyptereis) was het tijd voor het tweede hoofdstuk van onze reis: de Nijlcruise. Waar Cairo gonst van energie en chaos, ademt Aswan rust. We vlogen vroeg in de ochtend naar het zuiden en nog voor de zon hoog stond, stonden we buiten op de tarmac. De lucht voelde anders: warm, droog en doordrongen van dat zachte stof dat overal in Egypte lijkt te hangen.
Aankomst in Aswan – een eerste glimp van het zuiden
We begonnen meteen aan onze rondleiding, nog voor we incheckten op de cruiseboot. De M/S JAZ Elite Regent zou pas later die dag ons drijvende huis worden. Eerst stond er nog een bezoek op het programma aan enkele van de meest bijzondere plekken van Aswan.
Onze eerste stop was de Aswandam, een indrukwekkend bouwwerk dat Egypte voorgoed veranderde. Vanop de dam kijk je uit over het gigantische Lake Nasser, een eindeloze vlakte van blauw die bijna onnatuurlijk stil lijkt. Aan de andere kant stroomt de Nijl verder richting het noorden, smal en levendig tussen de zandkleurige oevers. De gids vertelde hoe deze dam elektriciteit en irrigatie bracht, maar ook hoe hele dorpen en eeuwenoude tempels moesten verhuizen om niet te verdwijnen onder het water. Het blijft moeilijk om je voor te stellen hoeveel geschiedenis hier letterlijk is verplaatst.
Daarna stapten we op een klein motorbootje voor de overtocht naar de Philae-tempel, gewijd aan de godin Isis. De tocht ernaartoe is al een ervaring op zich. Terwijl het bootje tussen de rotsen glijdt, verschijnt de tempel langzaam uit het water, een droom van zuilen, reliëfs en schaduw. De lucht trilt van de warmte, maar op het eiland heerst een aangename rust. Alleen het zachte klotsen van het water doorbreekt de stilte. Philae is niet zomaar een tempel; het is een plek die tegelijk kracht en tederheid uitstraalt. Je voelt er de toewijding waarmee ze steen voor steen werd verplaatst, om haar te redden van het stijgende water van de dam.
Onze laatste stop van de dag was de onvoltooide obelisk, nog steeds liggend in de granietgroeve waar ze duizenden jaren geleden werd uitgehakt. Farao Hatshepsut wilde hier ooit de grootste obelisk ooit laten oprichten, maar een barst in het graniet maakte het werk onmogelijk. Nu ligt ze daar, half losgemaakt uit de rots, als een bevroren moment uit het verleden. Je ziet de sporen van het handwerk, de ruwe lijnen waar hamers ooit het gesteente raakten.
Tegen het einde van de middag checkten we eindelijk in op de M/S JAZ Regent. De boot lag zacht te deinen aan de kade, het water kleurde goud in het laatste zonlicht, en voor het eerst sinds dagen voelde alles weer rustig. Aswan had ons meteen in haar ritme meegezogen: warm, kalm en vol verhalen die wachten om verteld te worden.
Abu Simbel – een onvergetelijke extra
De volgende ochtend vertrokken we nog voor zonsopkomst richting de luchthaven van Aswan. We hadden ervoor gekozen om een dag eerder aan boord te gaan van de cruise, zodat we deze extra uitstap konden doen. Abu Simbel was geen onderdeel van het standaardprogramma, maar wel eentje dat we absoluut niet wilden missen.
De vlucht, het vervoer en vooral de eerste aanblik van de tempels waren momenten die me nog lang zullen bijblijven. Omdat ik er zoveel over te vertellen heb, deel ik het volledige verhaal, inclusief praktische tips, in een aparte blogpost over Abu Simbel.
Na onze terugvlucht genoten we van een rustige lunch aan boord en trokken we er in de namiddag nog even op uit naar de souk van Aswan. Een lange straat vol kleur, geur en geroep, waar het leven zich afspeelt tussen winkeltjes vol kruiden, stoffen en souvenirs. Hier koop je niets zonder een vleugje theater: afdingen hoort erbij, en meestal met een glimlach aan beide kanten. Twee magneten die eerst 500 pond moesten kosten, gingen uiteindelijk mee voor 120. Het hoort bij de charme van het moment: druk, levendig en toch verrassend ontspannen.
Die avond dineerden we aan boord, met uitzicht op het glinsterende water. De Nijl kabbelde zacht tegen de kade, en ergens verderop klonk muziek uit een boot die voorbijvoer.
De vaardag – tempels tussen het groen
We verlieten Aswan in de vroege ochtend. Terwijl de boot zich losmaakte van de aanlegsteiger, voelde het alsof de reis opnieuw begon. Het water glansde zacht in het ochtendlicht en langs de oevers kwam het dagelijks leven langzaam op gang. Overal werd aan landbouw gedaan. Tussen de gewassen zag je ezeltjes, koeien of geiten lopen, en af en toe gleed er een klein vissersbootje voorbij dat bijna in het niets verdween naast onze cruiseboot.
Onze eerste stop was Kom Ombo. Je stapt van de boot en binnen enkele minuten sta je tussen de zuilen van deze bijzondere tweelingtempel, opgedragen aan Sobek (de krokodilgod) en Horus (de valkgod). De muren tonen taferelen van offers, medische instrumenten en landbouw. Tegenwoordig leven er geen krokodillen meer in dit deel van de Nijl, sinds de bouw van de Aswandam verplaatste hun leefgebied zich naar het zuiden, richting Lake Nasser. In het kleine krokodillenmuseum liggen tientallen gemummificeerde krokodillen, zorgvuldig bewaard en nog altijd even fascinerend om te zien.
Na de lunch voeren we verder naar Edfu. De reis voelde als een overgang: het landschap werd vlakker, de lucht droger en je zag hoe de velden tot aan de rivier reikten.
In Edfu besloten we te voet naar de tempel te wandelen. Het dorp is heel lokaal en niet ingericht op toeristen. Wanneer er een cruiseboot aankomt, heerst er meteen drukte: mensen die hun diensten aanbieden, verkopers die roepen, gidsen die je aanspreken. Wandelen via Google Maps is mogelijk, al moet je wat doorzettingsvermogen hebben om je niet te laten tegenhouden. Soms kun je een tuktuk nemen, maar dat is niet altijd eenvoudig. De politie moedigt het gebruik van paard en kar aan, waardoor er vaak weinig alternatieven zijn.
Omdat mijn liefde voor paarden groot is, konden we niet met goed gevoel in een van die karren stappen. De dieren zien er vaak moe en slecht verzorgd uit, en dat is iets waar ik niet aan wil meewerken. De wandeling was warm en niet bepaald idyllisch, maar ze bracht ons wel dichter bij het echte lokale leven.
De tempel van Horus is indrukwekkend en behoort tot de best bewaarde tempels van Egypte. De ingang wordt bewaakt door twee monumentale valkbeelden, die de macht van Horus symboliseren. Binnen is het koel en rustig, met hoge zuilen en muren vol reliëfs en hiërogliefen. Je voelt hier hoe de tijd traag beweegt, alsof de stenen zelf verhalen fluisteren.
Op de terugweg naar de boot vonden we uiteindelijk een tuktuk die ons voor een redelijke prijs meenam. Eenmaal aan boord genoten we van het diner, terwijl de zon langzaam achter de horizon zakte. De hitte en de drukke dag eisten hun tol, dus we besloten vroeg te gaan slapen. Morgen meren we aan in Luxor, het laatste hoogtepunt van deze cruise.
Luxor – tussen zand en eeuwigheid
Na een rustige nacht aan boord bereikten we Luxor. De zon kwam net op boven de rivier toen we aanlegden. Het was onze laatste stop op de Nijlcruise, maar tegelijk een van de meest indrukwekkende. Hier, in het oude Thebe, liggen de overblijfselen van een beschaving die duizenden jaren geleden haar stempel op de wereld drukte.
De West Bank
We begonnen de dag voor zonsopkomst met een ballonvaart boven de Westbank. De lucht was koel en stil toen de ballon langzaam van de grond kwam. Onder ons kleurden de tempels en velden in het eerste ochtendlicht. We dreven over de Colossi van Memnon, de tempel van Ramses III, de Vallei der Koningen en de tempel van Hatshepsut. Het was bijzonder om die monumenten vanuit de lucht te zien, met de Nijl in de verte als dunne, glinsterende lijn die het leven hier al millennia mogelijk maakt.
Na de landing en een snel ontbijt stond de rest van de dag in het teken van de Westbank. We bezochten drie tombes in de Vallei der Koningen: die van Ramses I, Ramses III en Merenptah. De tombe van Ramses III vonden we het meest indrukwekkend, met haar lange gangen en goed bewaarde reliëfs. Die van Ramses I was kleiner, maar de enorme sarcofaag beneden maakte veel indruk. Merenptah was groot en diep, maar minder kleurrijk. De hitte in de vallei was zwaar, dus drie tombes waren precies genoeg.
Daarna bezochten we de tempel van Hatshepsut, een van de meest bijzondere bouwwerken van heel Egypte. De tempel ligt tegen de kalkstenen rotswand van Deir el-Bahari en lijkt bijna één te zijn met de klif erachter. Ze werd gebouwd in opdracht van koningin Hatshepsut, een van de weinige vrouwelijke farao’s, en ontworpen door haar vertrouweling en architect Senenmut. De tempel bestaat uit drie brede terrassen met zuilengalerijen, verbonden door trappen die hogerop leiden naar het heiligdom. In de oudheid stond ze bekend als Djeser-Djeseru, de “Heilige der Heiligen”.
Wat de tempel zo indrukwekkend maakt, is niet alleen haar architectuur, maar ook het verhaal erachter. Hatshepsut liet het bouwwerk optrekken om haar heerschappij te legitimeren en haar verbondenheid met de god Amon te tonen. Haar stiefzoon Toetmosis III probeerde later haar naam uit te wissen, maar zelfs dat maakt de site nog fascinerender: je ziet letterlijk de sporen van macht, ambitie en menselijke trots in steen gegrift.
Op de terugweg stopten we nog even bij de Colossi van Memnon, twee gigantische beelden van farao Amenhotep III die ooit de ingang van zijn tempel bewaakten. Tegenwoordig staan ze er alleen, verweerd door tijd en wind, maar nog altijd indrukwekkend door hun schaal.
De East bank van de Nijl
De volgende ochtend was het tijd om uit te checken van de boot. Onze koffers werden opgehaald en we namen afscheid van het team dat ons een week lang had begeleid. Daarna trokken we de stad in voor het laatste hoofdstuk van onze reis langs de Nijl.
De Luxor-tempel ligt midden in het hart van de stad, aan de oostelijke oever van de rivier. De tempel werd in verschillende fasen gebouwd, vooral door Amenhotep III en Ramses II, en diende als plek van kroningen en religieuze processies. Wat deze tempel uniek maakt, is dat ze eeuwen later deels werd overgenomen door andere culturen. Bovenop de ruïnes werd in de 13e eeuw de Abu al-Haggag-moskee gebouwd, die vandaag nog steeds in gebruik is. Oude Egyptische reliëfs en islamitische architectuur lopen hier letterlijk in elkaar over, en dat maakt het geheel extra bijzonder.
Vanuit Luxor-tempel vertrekt de Sphinx Avenue, een drie kilometer lange laan met honderden sfinxen die de tempel verbindt met Karnak. Eeuwenlang lag deze route verborgen onder woonhuizen, maar nu is ze weer helemaal opengelegd.
De Karnak-tempel is het grootse sluitstuk van elke reis door Egypte. Wat hier ooit begon als een klein heiligdom voor Amon-Ra, groeide in de loop van duizend jaar uit tot een complex van tempels, pylonen, kapellen en heilige meren. De beroemde Hypostyle Hall, met haar 134 zuilen van meer dan twintig meter hoog, voelt als een stenen woud. De schaduw, de geur van warm zandsteen en het gefilterde licht dat tussen de zuilen valt, maken het tot een van de meest indrukwekkende plekken ter wereld.
Overal waar je kijkt, zie je sporen van farao’s die hier hun nalatenschap hebben toegevoegd: reliëfs van Ramses II, inscripties van Seti I en obelisken van Hatshepsut. Haar obelisk, een van de hoogste in Egypte, staat er nog steeds rechtop. De tweede brak eeuwen geleden, en de resten liggen nu bij het heilige meer aan de achterkant van het complex.
Na dit laatste bezoek checkten we in bij het Steigenberger Achti Hotel, met uitzicht op de rivier die ons dagenlang had begeleid. Die avond genoten we van de rust van de tuin, terwijl de zon onderging boven de Nijl.
Onze Nijlcruise was een week van contrasten. Van de drukte van Cairo naar de rust van Aswan, van het kabbelende water tot de eeuwige stenen van Luxor. Elke dag bracht nieuwe indrukken, maar het ritme van de Nijl bleef hetzelfde: rustig, constant en onverstoorbaar.
In de volgende blog vertel ik meer over het afsluitende deel van onze reis aan de Rode Zee, waar we na al die geschiedenis eindelijk even konden uitrusten.
Liefs,
Sofie
Wil je liever persoonlijke hulp? Plan dan een kennismakingsgesprek in.
Ik kijk graag met je mee naar een reis die perfect past bij jouw wensen, budget en stijl. Tijdens een vrijblijvende call krijg je:
✔ Persoonlijk advies
✔ Voorstellen afgestemd op jouw profiel
✔ Antwoord op al je reisvragen
Mijn verhaal
Wie is Sofie?
Hi, ik ben Sofie en ik ben jouw gepassioneerde reisagent die klaarstaat om jouw droomvakantie werkelijkheid te maken. Tijdens mijn seizoenen als reisagent bij een grote Touroperator, heb ik waardevolle ervaring opgedaan in zowel het betoverende Griekenland als de adembenemende Dominicaanse Republiek.
Gedurende deze periode heb ik de nodige kennis vergaard om de meest fantastische hotels te selecteren. Bovendien reis ik zelf heel graag en heb ik al talloze reizen samengesteld.
Hierdoor ben ik uitstekend bekend met de cruciale aspecten waarop gelet moet worden bij het samenstellen van jouw droomvakantie.
Zorgeloos op reis, dat is de norm!
